سه‌شنبه ۶ خرداد ۱۴۰۴ - ۰۰:۱۴
نظرات: ۰
۰
-

نامه‌ای برای عروس

محمد صالح علا
نامه‌ای برای عروس

ما آدمی‌زاده‌ایم، عقل داریم، برای نجات خودمان و زندگی، بهتر است از عقل عزیزمان استفاده کنیم. که این دنیا کشتی نوح است. در کشتی نوح، تنها مسافرهای خردمند و مسؤول سوار می‌شوند و مسافرهای عاشق و همدل به بندرگاه می‌رسند.

محمد صالح علا - ضمیمه ادب و هنر روزنامه اطلاعات: عروس عزیزم سلام! اکنون که این نامه را برایت می‌نویسم، همسرم روبه‌رویم نشسته‌اند، یکسره اشک می‌ریزند. می‌خواهند پیازداغ درست کنند.

باری، نوشته‌ای با همکلاسی‌های سابقت تصمیم گرفته‌اید خودتان مجدّانه قوانین شهری و آداب اجتماعی را رعایت کنید. کاری به کار دیگرها نداشته باشید و در نتیجه دیگر حرص نخورید.

بسیار خوب، اما رعایت قوانین کافی نیست. برای انجام هر کاری، ما باید پیش‌پیش به آن کار بیندیشیم، از خودمان خلاقیت نشان بدهیم. به حقوق هم احترام گذاشتن، از هم جلو نزدن، کافی نیست. ما باید رفتار مدنی را تبدیل به اخلاق اجتماعی کنیم.

مهندس خانجانی، به عنوان نماینده‌ حقوقی شرکت‌شان، یک سال در کشوری مأموریت داشتند. می‌گفت آنجا در شهرکی به من خانه شرکتی دادند. روز اولی که سرکار می‌رفتم، همسایه‌ام پیش پایم نگه داشت، گفت: سوار شو!...

سوار شدم. در راه که می‌رفتیم، به او گفتم عجیب است که شما اینجا ترافیک ندارید. گفت چرا داریم. برای همین من هر روز زودتر راه می‌افتم. در این باره کلی حرف زدیم تا به شرکت رسیدیم. او در چند صد قدمی در شرکت پارک کرد و ما با هم تا شرکت پیاده رفتیم.

دم در به من گفت: تو زودتر کارت تمام می‌شود، بنابراین خودت با مترو برگرد. اما فردا همان ساعت، همان جا باش تا با هم بیاییم. تشکر کردم، دست دادیم، از هم جدا شدیم.

هر روز او مرا می‌رساند. یک روز در راه به او گفتم: با این که جلوی در شرکت، جای پارک هست، شما چرا اینجا پارک می‌کنی؟ گفت: به دو دلیل؛ یکی این که می‌خواهم کمی پیاده‌روی کنم، اما نکته مهمتر این که معمولاً همکارانی که دیر به شرکت می‌رسند، اغلب عجله دارند. بهتر است ما آنجا را برای آنها که دیر می‌رسند بگذاریم.

عروس عزیزم! ما آدمی‌زاده‌ایم، عقل داریم، برای نجات خودمان و زندگی، بهتر است از عقل عزیزمان استفاده کنیم. که این دنیا کشتی نوح است. در کشتی نوح، تنها مسافرهای خردمند و مسؤول سوار می‌شوند و مسافرهای عاشق و همدل به بندرگاه می‌رسند.

رعایت قوانین کافی نیست. ما باید در زندگی، هر کاری را تبدیل به خلاقیت و علاقه اجتماعی بکنیم. لطفاً شما هم رویۀ آنها را امتحان کن و نتیجه را مفصل برایم بنویس.

من ادامۀ خاطره‌های مهندس خانجانی را بعداً برایت می‌نویسم. زیرا الان با مادرشوهرت عازم آش‌رشتۀ نازنین هستم.

فعلاً... به شوهرت، نوۀ عزیزم و همکلاسی‌های سابق آنها که می‌خواهند مجدّانه عامل رفتار اجتماعی باشند، سلام برسان، تا بعد!

شما چه نظری دارید؟

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 / 400
captcha

پربازدیدترین

پربحث‌ترین

آخرین مطالب

بازرگانی